uBoga droga
świętego Jana Bożego
Święty Jan Boży urodził się w XV wieku w Portugalii. Jego tata był rzemieślnikiem, mama pomagała mu w warsztacie i przede wszystkim zajmowała się domem. Kiedy miał osiem lat zdarzyła się przedziwna historia. Do ich domu zapukał nieznany człowiek wędrujący do Hiszpanii i poprosił o nocleg. Przy wieczornym posiłku ów człowiek opowiadał niezwykle barwnie o krajach, które zwiedził, o tym, co widział, kogo spotkał. Janek siedział przy stole i uważnie słuchał. Następnego dnia rano przerażeni rodzice stwierdzili, że w domu nie ma ani wędrowca, ani Janka. Młody chłopak z wędrowcem trafili do Hiszpanii. Janek pomagał tam zarządcy trzód, który nazwał go Janem Bożym. W przybranej rodzinie spędził 20 lat. Gdy zaczęła się wojna wstąpił do wojska. Gdy wrócił w rodzinne strony, okazało się, że jego rodzice już nie żyją. Podczas odpustu usłyszał kazanie, które całkowicie go zmieniło. Zaczął żyć ubogo, ubrany w łachmany. Ludzie myśleli, że postradał zmysły i umieścili go w szpitalu. Tam spotkał się z niedolą ludzi chorych psychicznie i postanowił założył swój własny szpital.
[thaudio href=”http://www.malygosc.pl/files/13/11/15/526724_C59AcieC5BCka2012.mp3″][/thaudio]
Jego dzieło zaczęło się rozrastać i wkrótce dołączyli do niego inni mężczyźni, którzy chcieli pomagać chorym. Tak narodził się zakon bonifratrów.
Pytania:
1. Skąd pochodził św. Jan Boży?
2. Co do dnia dzisiejszego pozostało po św. Janie Bożym i kto się tym zajmuje?
