uBoga droga
bł. Edmunda Bojanowskiego
Bł. Edmund Bojanowski był człowiekiem świeckim. W swoim dzienniku, który prowadził przez 20 lat opisał swoje codzienne życie.
[thaudio href=”http://www.malygosc.pl/files/13/11/15/519123_C59AcieC5BCka206.mp3″][/thaudio]
Często dawał jałmużny (pieniądze ofiarowane ubogim) innym ludziom. Jego rodzice byli szlachcicami i mieli dworek w Grabonogu w Wielkoposce, 3 km od Gostynia, gdzie znajduje się sanktuarium Maryjne. Jako dziecko sporo chorował. Gdy miał 4 lata, zachorował tak mocno, że wydawało się, że umrze. Jego matka gorąco modliła się w Gostyniu o cud dla syna i jej prośby zostały wysłuchane.
Dla zaniedbanych dzieci założył w Grabonogu bibliotekę. Gdy w okolicy wybuchła epidemia cholery, z narażeniem życia i zdrowia, odwiedzał domy chorych z lekami. Po ustaniu epidemii założył ze swoim przyjacielem aptekę.
Ciągle martwił go los zaniedbanych dzieci. Z pomocą młodych kobiet założył ochronkę dla dzieci. Był to początek nowego zgromadzenia zakonnego Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanej.
Pytania:
1. Co zorganizował bł. Edmund Bojanowski dla dzieci?
2. Co to jest jałmużna?
