uBoga droga

świętego Wincentego a Paulo

Święty Wincenty urodził się na południu Francji, w ubogiej rodzinie rolników. Rodzice nazywali go Wincenty. Dość szybko zauważyli, że ich syn jest bardziej zdolny niż pozostałe dzieci. A mieli ich sześcioro. Dlatego gdy dorósł, wysłali chłopca, by uczył się u franciszkanów. Dla Wincentego była to okazja, by zapomnieć o swoim pochodzeniu. Kiedy przyjechał do niego w odwiedziny ojciec, Wincenty wstydził się go. Dopiero, gdy został księdzem nie wstydził się swojego pochodzenia.

Gdy pewnego razu płynął przez Morze Śródziemne do jednego z francuskich miast, na statek napadli tureccy piraci. Całą załogę i pasażerów porwali do Tunisu. Ta niewola trwała dwa lata. W końcu Wincenty trafił do Rzymu, a stamtąd papież wysłał go do Francji na dwór króla Henryka IV. Ksiądz Wincenty stał się kapelanem rodziny królewskiej oraz galer królewskich. Potem poprosił o możliwość pracy na wsi.

[thaudio href=”http://www.malygosc.pl/files/13/11/15/526855_C59AcieC5BCka2013.mp3″][/thaudio]

Zajął się opieką nad ubogimi. Wkrótce wokół niego zaczęli się gromadzić inni księża, dając początek Zgromadzeniu Księży Misjonarzy oraz grupa kobiet, która przerodziła się w Zgromadzenie Sióstr Miłosierdzia.

Pytania:

1. Kim byli galernicy, wśród których przebywał św. Wincenty?

2. Jak dzisiaj nazywają się zgromadzenia, które powstały dzięki św. Wincentemu?