Aktualności z życia Oazy kliknij tutaj
Spotkania kilku -osobowej grupy oazowej, odbywają się w piątki o godz. 19;00. W I piątek spotykamy się na wspólnej Adoracji Najświętszego Sakramentu, w II piątek odbywa się spotkanie formacyjne, w III piątek poznajemy naszą wiarę czytając wspólnie Youcat – Katechizm dla młodych, natomiast w IV piątek spotkania mają formę pogodnych wieczorków.
Pragniesz czegoś więcej, czujesz, że mógłbyś zrobić dla wspólnoty naszej parafii. Nie wahaj się… ZAPRASZAMY bez względu na wiek.
Grupa Oazowa i Schola- spotkanie z ks. Biskupem 2019
Geneza Ruchu Światło – Życie
Ruch Światło – Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół. Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło – Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot.
Historia Ruchu Światło- Życie
Początki Ruchu Światło- Życie sięgają lat 50- tych a dokładniej czasu, kiedy to młody kapłan Franciszek Blachnicki rozpoczął prace w swej pierwszej parafii.
Zapoczątkował on wówczas pierwsze rekolekcje oazowe dla ministrantów a w późniejszym czasie z powodu braku zapału młodych uczestników oazy w trwaniu w ciągłym stanie łaski uświęcającej całoroczną prace oazową odbywającą się w rytmie cotygodniowych spotkań. Zamiarem tak przebiegającej formacji było pogłębianie przeżyć z rekolekcji i udzielanie pomocy w podjęciu konkretnej służby we wspólnocie parafialnej. W latach 60- tych zaczęły wchodzić nowe elementy programowe, rodzące się z inspiracji II Soboru Watykańskiego /1962- 1965/
Idea żywego Kościoła stała się również inspiracją do podjęcia z młodzieżą systematycznej pracy oazowej i wpłynęła na nazwę ruchu, określanego już od 1969 roku „Ruchem Żywego Kościoła” tego roku również zaczęły powstawać małe grupy oazowych wspólnot parafialnych.
Grupy formacyjne spotykały się raz w tygodniu na tzw. „ewangeliczną rewizję życia”, połączoną z modlitwą, a w swoim kościele parafialnym przejmowały odpowiedzialność za przygotowanie służby liturgicznej. W ramach rocznej pracy formacyjnej, członkowie różnych wspólnot oazowych z wydzielonych terytoriów spotykali się, co 6 tygodni na tzw. „dniu wspólnoty”, który odtwarzał program dnia rekolekcyjnego. Całe zaś wychowanie w Ruchu zostało oparte na ukazanych przez II Sobór Watykański dwóch filarach: liturgii i Piśmie świętym, oraz skoncentrowane wokół haseł: Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura.
Tym sposobem styl życia poznany w oazie zaczął powoli przenikać do niemal wszystkich polskich parafii i obejmować, w następnych latach, coraz szersze kręgi ludzi pochodzących z różnych środowisk, grup wiekowych i stanów. Kolejnym etapem rozwoju Ruchu było oddanie go w opiekę Niepokalanej, Matki Kościoła.
Wpływ adhortacji „Evangelii nuntiandi” na działalność Ruchu zaznaczył się w obradach Pierwszej Krajowej Kongregacji Odpowiedzialnych „Ruchu Żywego Kościoła”, która odbyła się w dniach 28-29 lutego 1976 roku, w Krościenku.
Członkowie Pierwszej KKO określili również niezbędne do kształtowania tej dojrzałości elementy: słowo Boże, liturgia, modlitwa, wspólnota, świadectwo i służba.
Ponadto II KKO podjęła ostateczną decyzję dotyczącą nowego programu ewangelizacyjnego pierwszego stopnia, według którego pierwszych pięć dni oazy miało być skoncentrowanych wokół podstawowych prawd ewangelizacyjnych, prowadzących uczestnika do przyjęcia Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela.
Od 1989 roku, Ruch „Światło-Życie” włączył się w to dzieło ewangelizacji świata, przygotowujące ludzkość do przeżycia z głęboką wiarą obchodów dwutysięcznej rocznicy narodzin Zbawiciela w świecie już zmienionym mocą Ewangelii.
Od 2002r. Młodzież Oazowa z naszej parafii uczestniczy, w co rocznych zjazdach młodzieży z całej Polski na Pola Lednickie. Wielka popularnością cieszą się spotkania młodych organizowane przez Ojca Jana Górę OP. Spotkania te wpisały się w tradycję naszej wspólnoty Oazowej.
BRAMA RYBA SYMBOL PÓL LEGNICKICH
 |
 |
Dlaczego symbol ryby? Bo ryba to sam Chrystus IHS w tym wyrazie każda litera coś znaczy Jezus Chrystus Boga Syn Zbawiciel. Bo Lednica to Chrystus ·Nad Lednicę idziemy dla Chrystusa z powodu Chrystusa, Dlaczego? Bo tam przed tysiącem lat nasz pierwszy władca bardziej uwierzył Chrystusowi niż politycy. Ten wybór trwa W tym miejscu słychać słowa wyboru przez Chrystusa z Chrystusem i w Chrystusie. Mamy nadal żyć i umierać.
,,NIE BÓJ SIĘ, WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ JEST PRZY TOBIE CHRYSTUS,,
Jan Paweł II był towarzyszem w wędrówkach po urzekających pięknem szczytach górskich, po ukochanych jeziorach, słowem w obcowaniu z pięknem natury ojczystego kraju. Był przewodnikiem we wszystkich ich młodzieńczych, potem rodzinnych problemach, był przy tym wszystkim, co przypadło im wtedy przeżywać.,, A oni, jak sami to podkreślają,, byli zwyczajnymi młodymi ludźmi zajmującymi się coraz intensywniej nauką i pracą, tyle, że otwartymi naprawdę, dopiero i właśnie na Niego, tak jednym jak i drugim obdarzył wyjątkowo hojnie.,,
Nasza wspólnota oazowa licznie bierze udział w wyjazdach formacyjnych. Do tej pory braliśmy udział między innymi w czuwaniu podczas Nocy Zesłania Ducha Świętego w Hermanicach. W programie było:
-Wigilia
-Konferencja
-Adoracja
-Spowiedź
-Eucharystia
Podczas Mszy świętej rycerskiej każdy z uczestników dostał małą czerwoną świeczkę. Świeczka miała jedno zasadnicze znaczenie. Jak wiemy płomyk jest symbolem Ducha Świętego.
Bierzemy także czynny udział we wszystkich kongregacjach i zjazdach wspólnot oazowych z naszej diecezji.
Oprócz spotkań modlitewnych organizujemy różnego rodzaju wyjazdy mające na celu bliższe zacieśnienie więzi między uczestnikami wspólnoty, a Bogiem. Dotychczas byliśmy w:
-Cieszynie na sztuce „Misterium męki pańskiej”
-Krakowie na spektaklu pt. „Jam jest Żyd z Wesela”, która była wystawiana w Teatrze Starym
-kościołach naszej diecezji, gdzie podziwialiśmy ciemnice zbudowane na Wielki Piątek.
Przykładem Naszego papieża Jana Pawła II, wędrujemy po górach podziwiając piękne widoki i krajobrazy. Podążamy szlakami Beskidów: Śląskiego Żywieckiego i Małego, a także byliśmy w Tatrach.
Moje świadectwo
Kiedyś nie wiedziałem, że Oaza może tak wiele dać, nie spodziewałem się, że dzięki temu można tak wiele zyskać. Ale teraz już wiem, że gdyby nie Oaza to moje życie potoczyłoby się całkiem inaczej. Dzięki tej wspólnocie jestem coraz bliżej Boga i zdaję sobie sprawę z tego, że jest On dla mnie najważniejszy i nigdy nas nie opuszcza. Dzięki Oazie również poznałem wiele bardzo ciekawych osób i nadal poznaje:) Przeżycia, które towarzyszą mi w każdym dniu zawdzięczam Bogu.
Nie wyobrażam sobie życia bez Boga. Bez Niego jestem jak kwiat bez wody, który więdnie i usycha.