uBoga droga
świętego Brata Alberta
Brat Albert na chrzcie otrzymał imię Adam. Wraz z trójką rodzeństwa mieszkał w Igołomi koło Krakowa. Bardzo wcześnie umarli mu rodzice, ojciec jak Adam miał 8 lat, zaś mama gdy miał lat 14. W czasie powstania styczniowego stracił część lewej nogi. Po powstaniu postanowił studiować malarstwo. Najpierw w Paryżu, potem w Warszawie i w Monachium. W czasach, w których żył (XIX wiek) było dużo nędzy i biedy. Biedni mieszkali w przeznaczonych dla nich ogrzewalniach.
[thaudio href=”http://www.malygosc.pl/files/13/11/15/526054_C59AcieC5BCka2016.mp3″][/thaudio]
Adam przeniósł się do ogrzewalni miejskiej, równocześnie powiedział: „Umarł Adam Chmielowski, a narodził się brat Albert”. Całkowicie oddał się służbie bezdomnym, porzucając świetnie zapowiadającą się karierę artysty malarza. Gdy przyjaciel zapytał go czy tego nie żałuje, odpowiedział mu: „Rozdałem w tym roku 20 tysięcy bochenków chleba, 12 tysięcy porcji kaszy, daję nocami dach nad głową setkom tych, którzy go nie mają. Niech ci bracie służy to za odpowiedź!” Wokół dzieła brata Alberta powstały dwa zgromadzenia zakonne: albertynów i albertynek.
Pytania:
1. Z jakiej kariery zrezygnował św. brat Albert?
2. Kto dla św. brata Alberta był ważniejszy od kariery?
3. Jak nazywają się zgromadzenia, które podobnie jak św. brat Albert pomagają bezdomnym?