Oaza Nowego Życia

27-29.11.2009 r. - dni skupienia naszej wspólnoty Oazy Rodzin w ośrodku rekolekcyjnym w Wiśle Jaworniku.

16.11.2009 r. - spotkanie z Janem Budziaszkiem - perkusistą z zespołu SKALDOWIE.

06.11.2009 r. - 9 zapalonych młodych damskich talentów przystąpiło do nauki gry na ... gitarze. Zajęcia są sponsorowane w ramach parafialnego stypendium wspierającego młode talenty.

 

26.09.2009 r. - z naszym nowym Opiekunem - ks. Szymonem, zdobywamy Skrzyczne.

08.03.2008 r. - młodzież oazowa wraz  z księdzem Tomaszem na Dróżkach Kalwaryjskich.

Początki oazy w Leśnej sięgają roku 1984. Kilkuosobowa grupa młodzieży uczęszczającej do szkól średnich rozpoczęła wspólnie jeździć na modlitewne czuwania Maryjne do Trzebini k/Krakowa, Szczyrku, Rychwałdu i Turzy Śląskiej. Dziewczęta nawiązały kontakt z siostrami ze Zgromadzenia Córek Bożej Miłości w Witowie k/Zakopanego i Wojsku k/Tarnowskich Gór, gdzie zaczęły jeździć na rekolekcje. Efektem tych kontaktów jest powołanie do tego zakonu siostry Anny Konior. Grupa rozwijała się dzięki spotkaniom przy wspólnych zabawach, wigiliach, mikołajkach, ogniskach, aż wreszcie rozpoczęły się systematyczne spotkania formacyjne w salce pod kościołem. Pierwszym opiekunem grupy oazowej był ks. Krzysztof Pacyga a następnie ks. Piotr Sadkiewicz wraz z diakonami odbywającymi praktyki duszpasterskie: dk. Jacek Orszulik, dk. Sławomir Suski, dk. Tomasz Chrzan.

Spotkania 15 - osobowej grupy oazowej, odbywają się w poniedziałki o godz. 19.00. Dwa razy w miesiącu - w II i IV piątek miesiąca spotykamy się na wspólnym rozważaniu Słowa Bożego z grupą biblijną i lektorami. Przygotowujemy nabożeństwa Drogi Krzyżowej oraz różańcowe w ramach nabożeństw do Bożego Miłosierdzia.

Animatorka M.S.

Obok innych grup formacyjnych w naszej parafii istnieje także oaza, którą obecnie prowadzi ks. Tomasz Wala. Nasza wspólnota istnieje już 23 lata, ale dopiero od niedawna działamy jako Ruch Światło – Życie. Spotkania odbywają się w każdy piątek o godzinie 19. Rozpoczyna je wspólna modlitwa, później czytamy wybrany fragment Pisma Świętego i staramy się zrozumieć jego znaczenie. Raz w miesiącu spotykamy się u sióstr Szarytek lub Serafitek w Żywcu, na wspólnej mszy świętej połączonej z adoracją. W każdą pierwszą niedzielę miesząca przygotowujemy oprawę liturgii oraz adorację. W III piątek miesiąca na przemian z grupą Biblijną prowadzimy modlitwę przed Najświętszym Sakramentem.

Geneza Ruchu Światło – Życie

Ruch Światło - Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół. Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło - Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot.

Historia Ruchu Światło- Życie

Początki Ruchu Światło- Życie sięgają lat 50- tych a dokładniej czasu, kiedy to młody kapłan Franciszek Blachnicki rozpoczął prace w swej pierwszej parafii.
Zapoczątkował on wówczas pierwsze rekolekcje

oazowe dla ministrantów a w późniejszym czasie z powodu braku zapału młodych uczestników oazy w trwaniu w ciągłym stanie łaski uświęcającej całoroczną prace pooazową odbywającą się w rytmie cotygodniowych spotkań. Zamiarem tak przebiegającej formacji było pogłębianie przeżyć z rekolekcji i udzielanie pomocy w podjęciu konkretnej służby we wspólnocie parafialnej. W latach 60- tych zaczęły wchodzić nowe elementy programowe, rodzące się z inspiracji II Soboru Watykańskiego /1962- 1965/
Idea żywego Kościoła stała się również inspiracją do podjęcia z młodzieżą systematycznej pracy postoazowej i wpłynęła na nazwę ruchu, określanego już od 1969 roku "Ruchem Żywego Kościoła" tego roku również zaczęły powstawać małe grupy oazowych wspólnot parafialnych.

Grupy formacyjne spotykały się raz w tygodniu na tzw. "ewangeliczną rewizję życia", połączoną z modlitwą, a w swoim kościele parafialnym przejmowały odpowiedzialność za przygotowanie służby liturgicznej. W ramach rocznej pracy formacyjnej, członkowie różnych wspólnot oazowych z wydzielonych terytoriów spotykali się, co 6 tygodni na tzw. "dniu wspólnoty", który odtwarzał program dnia rekolekcyjnego. Całe zaś wychowanie w Ruchu zostało oparte na ukazanych przez II Sobór Watykański dwóch filarach: liturgii i Piśmie świętym, oraz skoncentrowane wokół haseł: Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura.

Tym sposobem styl życia poznany w oazie zaczął powoli przenikać do niemal wszystkich polskich parafii i obejmować, w następnych latach, coraz szersze kręgi ludzi pochodzących z różnych środowisk, grup wiekowych i stanów. Kolejnym etapem rozwoju Ruchu było oddanie go w opiekę Niepokalanej, Matki Kościoła.



Wpływ adhortacji "Evangelii nuntiandi" na działalność Ruchu zaznaczył się w obradach Pierwszej Krajowej Kongregacji Odpowiedzialnych "Ruchu Żywego Kościoła", która odbyła się w dniach 28-29 lutego 1976 roku, w Krościenku.
Członkowie Pierwszej KKO określili również niezbędne do kształtowania tej dojrzałości elementy: słowo Boże, liturgia, modlitwa, wspólnota, świadectwo i służba.

Ponadto II KKO podjęła ostateczną decyzję dotyczącą nowego programu ewangelizacyjnego pierwszego stopnia, według którego pierwszych pięć dni oazy miało być skoncentrowanych wokół podstawowych prawd ewangelizacyjnych, prowadzących uczestnika do przyjęcia Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela.
Od 1989 roku, Ruch "Światło-Życie" włączył się w to dzieło ewangelizacji świata, przygotowujące ludzkość do przeżycia z głęboką wiarą obchodów dwutysięcznej rocznicy narodzin Zbawiciela w świecie już zmienionym mocą Ewangelii.

Od 2002r. Młodzież Oazowa z naszej parafii uczestniczy, w co rocznych zjazdach młodzieży z całej Polski na Pola Lednickie. Wielka popularnością cieszą się spotkania młodych organizowane przez Ojca Jana Górę OP. Spotkania te wpisały się w tradycję naszej wspólnoty Oazowej.

BRAMA RYBA SYMBOL PÓL LEGNICKICH

 Dlaczego symbol ryby? Bo ryba to sam Chrystus IHS w tym wyrazie każda litera coś znaczy Jezus Chrystus Boga Syn Zbawiciel. Bo Lednica to Chrystus ·Nad Lednice idziemy dla Chrystusa z powodu Chrystusa, Dlaczego? Bo tam przed tysiącem lat nasz pierwszy władca bardziej uwierzył Chrystusowi niż politycy. Ten wybór trwa W tym miejscu słychać słowa wyboru przez Chrystusa z Chrystusem i w Chrystusie. Mamy nadal żyć i umierać.

 

,,NIE BÓJ SIĘ, WYPŁYŃ NA GŁĘBIĘ
JEST PRZY TOBIE CHRYSTUS,,

Jan Paweł II był towarzyszem w wędrówkach po urzekających pięknem szczytach górskich, po ukochanych jeziorach, słowem w obcowaniu z pięknem natury ojczystego kraju. Był przewodnikiem we wszystkich ich młodzieńczych, potem rodzinnych problemach, był przy tym wszystkim, co przypadło im wtedy przeżywać.,, A oni, jak sami to podkreślają,, byli zwyczajnymi młodymi ludźmi zajmującymi się coraz intensywniej nauką i pracą, tyle, że otwartymi naprawdę, dopiero i właśnie na Niego, tak jednym jak i drugim obdarzył wyjątkowo hojnie.,,

 

Nasza wspólnota oazowa licznie bierze udział w wyjazdach formacyjnych. Do tej pory braliśmy udział między innymi w czuwaniu podczas Nocy Zesłania Ducha Świętego w Hermanicach. W programie było:
-Wigilia
-Konferencja
-Adoracja
-Spowiedź
-Eucharystia
Podczas Mszy świętej rycerskiej każdy z uczestników dostał małą czerwoną świeczkę. Świeczka miała jedno zasadnicze znaczenie. Jak wiemy płomyk jest symbolem Ducha Świętego.

Bierzemy także czynny udział we wszystkich kongregacjach i zjazdach wspólnot oazowych z naszej diecezji.

Oprócz spotkań modlitewnych organizujemy różnego rodzaju wyjazdy mające na celu bliższe zacieśnienie więzi między uczestnikami wspólnoty, a Bogiem. Dotychczas byliśmy w:
-Cieszynie na sztuce „Misterium męki pańskiej”
-Krakowie na spektaklu pt. „Jam jest Żyd z Wesela”, która była wystawiana w Teatrze Starym
-kościołach naszej diecezji, gdzie podziwialiśmy ciemnice zbudowane na Wielki Piątek.
       Przykładem Naszego papieża Jana Pawła II, wędrujemy po górach podziwiając piękne widoki i krajobrazy. Podążamy szlakami Beskidów: Śląskiego Żywieckiego i Małego, a także byliśmy w Tatrach.

Moje świadectwo
 

Kiedyś nie wiedziałem, że Oaza może tak wiele dać, nie spodziewałem się, że dzięki temu można tak wiele zyskać. Ale teraz już wiem, że gdyby nie Oaza to moje życie potoczyłoby się całkiem inaczej. Dzięki tej wspólnocie jestem coraz bliżej Boga i zdaję sobie sprawę z tego, że jest On dla mnie najważniejszy i nigdy nas nie opuszcza. Dzięki Oazie również poznałem wiele bardzo ciekawych osób i nadal poznaje:) Przeżycia, które towarzyszą mi w każdym dniu zawdzięczam Bogu.

Nie wyobrażam sobie życia bez Boga. Bez Niego jestem jak kwiat bez wody, który więdnie i usycha.

Galeria zdjęć :

02.11.2007 - zdobywamy Tatry